_edited.jpg)
Mijn vrouw was wetenschapper – niet als werk, als hobby – en ze had een tijdmachine uitgevonden. Ze sprak al een hele tijd over haar project, maar wilde hem pas tonen als hij klaar was. Toen het eindelijk zover was, moest ik mijn ogen sluiten en naar buiten komen. Daar stond een tweedehands Toyota op de oprit met allerlei versieringen en lichtjes. Ze vertelde me precies hoe het allemaal in zijn werk ging, maar natuurlijk begreep ik er maar weinig van. Het enige wat ik onthield was dat het net zoals die film Back To The Future ging, je zette je achter het stuur en moest een bepaalde snelheid halen, en dan reisde je naar het verleden. Ze zei dat ze speciaal voor mij de eerste test zou doen. Vanop de stoep keek ik toe hoe ze zich klaarzette in onze straat. Alleen: die was te kort volgens haar. Ze zou aan het einde de bocht naar links nemen en het in die straat proberen. Als ze niet binnen vijf minuten terug hier stond, dan was het gelukt.
En het was gelukt, want ik zag haar nooit meer terug.