Het klinkt als een culinaire science-fiction, maar eten printen is tegenwoordig pure realiteit. La MIAM Factory uit Gembloux is een start-up die sinds januari bezig is met het printen van chocolade en wil er de wereld mee veroveren. Gaëtan Richard, projectleider heeft er het volste vertrouwen in. “België is gekend voor chocolade, dus waarom niet voor het printen van zijn chocolade?”
 

Hoe kwamen jullie op het idee om chocolade te printen?
“Iedereen kent tegenwoordig de 3D-printers voor plastiek maar de laatste jaren zijn ook chocoladeprinters opgedoken. Omdat we geloofden dat dit echt een succes kon worden, hebben wij zelf ook printers ontwikkeld aan de universiteit van Luik. De R&D voor deze 3D technologie is gerealiseerd bij Smart Gastronomy Lab, ons culinair innovatielaboratorium van de Universiteit Luik. Dat onderzoek is in een commerciële startup gegoten: La Miam Factory.”

 

Hoe gaat chocolade printen precies in z’n werk?
“We gebruiken tal van programma’s op de computer voor de tekening, de meeste zijn zelfs volledig gratis op het internet te vinden. Cura, Openscad… met zo’n opensourceprogamma’s werken we onze tekeningen af tot ze klaar zijn om naar de printer te sturen. Qua design werkt die zoals andere 3D-printers en zet hij de tekening feilloos om in een chocolade naam, logo, figuur. Zelfs gezichten zijn mogelijk als je daar je tanden in wil zetten.”
 

Kan dit een booming business worden?
“Daar hopen we wel op! (lacht) België is gekend voor zijn chocolade dus waarom niet voor het printen van zijn chocolade? Momenteel zijn we de enige in de wereld die 3D geprinte chocolade verkoopt. Ons doel is om eerst te verhuizen naar een kleine fabriek, en vervolgens op verschillende plaatsen in België, Europa en zelfs de rest van de wereld te werken, met het oog op de plaats van productie af te stemmen op onze klanten . Zoals je zelf kan bedenken, is chocolade hier printen en opsturen naar de Verenigde Staten geen sinecure!”

 

Hoe staan chocolatiers hier tegenover? Zijn sommigen niet bang dat hun beroep zo zal verdwijnen?
“Neen, integendeel. Voor we hiermee begonnen, organiseerden we een focusgroep met chocolatiers om over chocoladeprinters te praten. Het werd duidelijk dat de grote meerderheid niet vreesde dat hun ambacht ging verdwijnen, ze zagen er net het potentieel in. Bijvoorbeeld paaseieren: chocolatiers zijn verplicht om telkens eerst een helft te maken om die later samen te brengen. Onze robot kan zoiets in één keer printen en dat maakt het voor alle chocolatiers veel handiger. Al waren sommigen aanvankelijk ook sceptisch. Dominique Persoone bijvoorbeeld, zei dat hij er niets van moest weten, tot hij zag wat we ermee konden doen! (lacht) Tot hij zag wat de mogelijkheden zijn.”

​

En bestaat de kans niet dat chocolatiers zelf een printer kopen zodat jullie zonder werk vallen?
“In diezelfde focusgroep stelden we ook de vraag: zouden jullie kiezen voor een eigen printer of voor een externe onderneming die het werk voor jullie doet? Het bleek dat de meesten voor het tweede kozen, omdat het hen veel werk zou besparen. Bovendien hoeven ze dan niet allerlei zaken te leren over de technische aspecten.”

Hoef je eigenlijk tegelijk chocolatier en computeringenieur te zijn?
“Ik ben eigenlijk geen van beiden. (lacht) Ik ben dokter in de chemie en heb een opleiding als kok voltooid. Van chocolade heb ik enkel de basiskennis meegekregen maar het is wel genoeg om deze start-up te runnen. Bij het opstarten heb ik actief samengewerkt met een technicus en de coöperatie gaf ons een fantastische start die ons meteen op de kaart zette. Nu we onze chocoladeprinters hebben ontwikkeld, hebben we het plan om naast de chocolade zelf ook printers te verkopen aan mensen die het thuis zelf willen doen.”

 

Heeft iedereen in de toekomst een chocoladeprinter in huis?
“Moeilijk om te zeggen. Ik las ergens een artikel dat ze binnen drie jaar in heel veel huishoudens zullen staan, maar dat lijkt me voorbarig. De meerderheid weet volgens mij nog niet eens dat chocoladeprinters bestaan. 3D-printers hadden wat tijd nodig voor het grote publiek ermee bekend was, en met chocoladeprinters is het niet anders. Er zijn wel al fabrikanten die zulke printers aanbieden – onder andere uit Spanje en Nederland – maar wat ik ervan hoor, is de kwaliteit toch niet denderend.”
 

Kan je eigenlijk ook ander voedsel printen?
“Zeker! Deze technologie wordt ook in andere sectoren gebruikt. In rusthuizen bijvoorbeeld. Oudere mensen zijn niet meer in staat om harde dingen te eten dus vaak krijgen ze puree en ander zacht voedsel voorgeschoteld. Na een paar dagen of weken begint dat tegen te steken, want een mens eet ook met zijn ogen. Met deze printers kunnen we dan bijvoorbeeld een mousse printen in de vorm van een wortel. Zo hebben de rusthuisbewoners een mooi ogende maaltijd en is ze even zacht zoals gewoonlijk. Het is dus niet alleen een leuke gimmick, maar echt een handigheid die vele sectoren kan helpen.”